Ahmat El Kabar bir gün cemaatine konuşma yaparken “Paaart!” diye osurdu. Öylesine ki; camlar bile zangırdamıştı... Aşağıda ise, gülüşmeler olmuş, bazıları ağızlarını kapayıp yüzlerini yere indirmişti.
Sinirlendi büyük usta.
“Sizler,” diye bağırdı. “Bir osuruktan utanan sizler, dünyanın dört bir yanında patlamalar olurken utanıyor musunuz böyle. Ha! Gülebiliyor musunuz?”
Afallayan müritler dalga dalga gelen enerjiyle hayretler içerisinde kaldılar. Osuruklarını tutamıyorlardı. Birden salon patırtılarla fosurtularla dolmuştu. Gözlerinden ise yaşlar dökülüyordu.
Rivayet edilir ki, o gün o saatte tüm ordular ateşkes yapmıştır…
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder