Yemekhaneye upuzun tahta bir masa koydurtmuştu Ahmat El Kabar ve sayıları kırkı bulan öğrencileriyle orada yiyordu bazen yemekleri.
Tabağından başını kaldırıp “Yemeği nasıl buldunuz bakalım?” diye sorunca kıkırdamalar, fısıltılar şak diye kesildi. Sonra sanki sözleşmişler gibi aynı anda bağırıverdiler. “Mükemmel ustam.”
“Ha ha ha,” diye güldü ustaların ustası El Kabar ve görünene aldanmamaları konusunda uyardı öğrencilerini. Yemekhaneye gidip bizzat elleriyle bir parça bok atmıştı etli türlünün içine.
Böylece öğrenciler böğüre böğüre kusmaya başladı ve aralardan Şamsa, arkadaşlarına başarıyla uyum sağlarken bir yandan düşünmeyi de başardı.
Ustası da kendileriyle birlikte yememiş miydi yemeği?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder