5 Şubat 2008 Salı

ANILAR KİTABI - 9. BÖLÜM 1. ANLATI

Öğrenciler holdingin o cennete benzer geniş bahçesinde dolaşır, yaşadıkları güçlükleri mütalaa ederken birden telefonları çaldı. Melodiler aynı anda ötmeye başladığı için hafif şaşkın ellerine alıp baktılar. Gizli numarayı görmüştü hepsi kulaklarına götürürken. Arayan kişi ise rahatsız edici bir sesle Yüksek Dervişler Konseyi sekreterliğinden aradığını, bağlı bulundukları derviş hakkında bir şikayetleri olup olmadığını sordu ve bekledi. Dönüp birbirlerine bakarken korkmuştu öğrenciler. “Yok, valla, çok iyi durumdayım, ustamı çok seviyorum,” gibi laflar ettiler peşisıra. Telefonlar kapandığında rahatlama dolu koca bir soluk verdiler hep beraber. Arayanın ustaları El Kabar olduğunu anlamışlardı ve çok ucuz yırttıklarını düşünüyorlardı. Allahtan bir aradaydılar o sırada...

Hiç yorum yok: